Tijdens redelijk veel aanvragen voor een verblijf bij ons word deze vraag gesteld.
Als ik naar jullie toekom ben ik dan niet gewoon aan het vluchten?
Of: De mensen om me heen zeggen dat ik niet vecht maar vkucht als ik naar jullie toe kom.
Ze vinden dat ik geen verantwoordelijkheid neem als ik naar jullie kom.
Je moet er hier tegen vechten weggaan lost niets op. Want je moet toch weer terug.
Het is een puinhoop in je leven en jij gaat wat leuks doen dat kan toch niet?
En zo zijn er nog wel een paar.
Uiteraard zijn wij het niet altijd eens met de bovenstaande opmerkingen.
Naar ons toekomen is namelijk geen gevlucht. Maar een voorbereiding op je gevecht. Het gebeurd zo vaak dat mensen in een situatie zitten waar ze bijna niet meer uitkomen. Alles groeit ze boven het hoofd en het overzicht is totaal weg en de hoop? De hoop op herstel is al bijna opgegeven.
En dat is natuurlijk ook best logisch. Om te midden van al je drukte en problemen en prikkels eens rustig de boel op een rijtje te gaan zetten. Want voor je het weet gebeurd er weer iets en is het weer kortsluiting in je hoofd.
Daarom is het goed om er even tussenuit te gaan. En idd op de foto s ziet het er net uit of we altijd vakantie vieren. Maar dat komt omdat we onze gasten graag weer willen laten genieten van het leven. En weer leren genieten doe je nu eenmaal door te gaan genieten. (En daar zijn wij nu eenmaal erg goed in ???? )
Maar wat veel mensen onderschatten is dat hier naar toe komen mentaal erg zwaar is voor veel van onze gasten. En dat is best logisch. Want bij ons gaan ze zichzelf tegen komen en er is hier niet waardoor ze zich kunnen verstoppen voor zichzelf.
Er zijn hier zeer weinig prikkels en door alle rust hier komen de moelijke dingen vanzelf boven drijven. Onze gasten hebben een keus gemaakt om te knokken en daarom komen ze hier heen. Er even tussenuit om zich voor te bereiden op hun gevecht.
Net als sportteams die er even tussenuit gaan om de boel op scherp te zetten. Ze gaan genieten en tegelijk werken ze aan hun tactiek. Op een inspannende ontspannen wijze.
Wij vinden altijd dat de gasten die naar ons toe komen helden zijn en dat zijn ze echt.
Want veel mensen gaan namelijk niet weg om zich voor te bereiden voor hun gevecht. Velen blijven in hun eigen cirkel rondraaien. En ze proberen het echt wel maar thuis lukt het niet. En even weggaan durft ook niet iedereen.
(En uiteraard kan ook niet iedereen zomaar even weg)
Maar degene die het wel doen die vluchten niet. Die nemen een bewuste keus om hun leven weer op te pakken. Ze gaan de strijd aan met hun eigen ik. En maken hier een plan van aanpak om die strijd aan te kunnen.
Dus zeg het maar is het vluchten of vechten?
